شاید یکی از اولین مواجهههای جوانان کشورمان با مسأله روشنفکری در
برخورد با عنوان کتاب «در خدمت و خیانت روشنفکران» نوشته جلال آلاحمد
نویسنده شهیر ایرانی صورت گرفته باشد؛ بیآنکه چیز زیادی از این مفهوم
دستگیرشان شده باشد. جذابیت این اصطلاح باعث شده است تا بیشتر جوانهای
تحصیلکرده و حتی غیرتحصیلکرده خود را روشنفکر بدانند. دکارت میگوید:
«همه مدعیاند که بهره یکسانی از عقل بردهاند» ولی شاید بتوان گفت برخی از
مردم مدعیاند که نسبت به دیگران بهره بیشتری از عقل بردهاند. بنابراین
بدیهی است کسی فکر نمیکند که تاریکفکر است و خود را روشنفکر میداند.
به هر حال از آغاز ورود این اصطلاح فرنگی به ایران تاکنون افراد مختلفی سعی
کردهاند این عنوان را برازنده خود بدانند.
روشنفکری مقوله مهمی در همه کشورها خصوصا در کشور ماست. اینکه روشنفکر کیست؟ روشنفکری چیست؟ رسالتش کدام است؟ و... موضوعات مهمی هستند که در بیانات مقام معظم رهبری مورد توجه قرار گرفتهاند. مروری بر این منویّات مسلما میتواند در پاسخگویی به این سؤالات راهگشا باشد. در این مجال مروری بر برخی از بیانات ایشان داریم که از نظرتان میگذرد.
محمد حسین جعفریان:
غرب با حمایت از اسماعیلیان در تاجیکستان و ایران به دنبال چیست؟!
تاجیکستان
یکی از شانزده کشوری بود که پس از فروپاشی شوروی سابق، استقلال خود را
بازیافت. این کشور حدود هفت میلیون نفر جمعیت دارد و نزدیک به نیمی از
مساحت آن را کوهستانهای مرتفع تشکیل میدهد. این بخش تاجیکستان در جنوب و
شرق، شامل استان بدخشان یا بهتعبیر تاجیکها «بدخشان کوهی» است.
بدخشان حدود نیمی از مساحت این کشور را دربرمیگیرد، اما بهسبب صعب العبور بودن، کمتر از سیصد هزار نفر جمعیت دارد و بهعبارتی در حدود 50 درصد از مساحت تاجیکستان، تنها 5 درصد جمعیت آن زندگی میکنند.
نکته مهم دیگر آن است که اغلب ساکنان بدخشان، شیعه اسماعیلیه هستند.
بلافاصله پس از استقلال تاجیکستان، آقاخان چهارم، امام چهل و نهم فرقه نزاری اسماعیلیه، سفرهایی به بدخشان کرده و امکانات وسیعی را به این منطقه گسیل کرد. نگارنده بارها هم به بدخشان تاجیکستان و هم به بدخشان افغانستان سفر کرده است.